در این مقاله سعی دارد تا به تبیین و بررسی انواع ویزا های موجود در قانون اقامت عراق برای خوانندگان محترم بپردازد.
همچنین در این مقاله سیر تقنینی قوانین حوزه اقامتی بیگانگان فحص و بررسی خواهد شد.
با توجه به بسیاری از اصلاحات مداوم در قانون اقامت بیگانگان به شماره ۱۱۸ سال ۱۹۷۸ و ظهور وقایع جدید که نیاز به تجدید نظر در مفاد آن مطابق با شرایط عینی جمهوری عراق و به منظور تشویق سرمایه گذاری و گردشگری و تسهیل اخذ ویزا برای بیگانگان و تنظیم اقامت آنها، ریاست جمهور عراق در تاریخ ریاست جمهور در تاریخ ۱۰/۲/۲۰۱۷ تصمیم به اصدار قانون اقامت عراق گرفت. وفق ماده ۲ قانون اقامت عراق مصوّب ۲۰۱۷ ، تنظیم قوائد حاکم بر ورود و خروج افراد خارجی به داخل و خارج از جمهوری عراق. و تحدید و تعیین ضوابط و انواع ویزاهای ورود و خروج به جمهوری عراق و همچنین تعیین محل اقامت فرد خارجی در جمهوری عراق از اهداف صدور این قانون معرّفی گردید.
۱- موارد ذیل از جمله الزامات ورود و خروج فرد خارجی به خاک جمهوری عراق است:
۱- وی باید دارای ویزا یا سند مسافرتی باشد که به مدّت حداقل ۶ ماه برای ورود و خروج به عراق دارای اعتبار باشد.
۲- وی می بایست در زمان ورود ذی سمت باشد و در ویزا یا سند سفر وی در حین ورود و خروج حسب مورد ممهور به مهر ورودی و خروجی باشد.
۳- طبق قانون، اثبات گردیده که وی عاری از هرگونه بیماریهای واگیر و مسری و نقص ایمنی است.
۴- ورود و خروج خود از یا به خاک جمهوری عراق از گذرگاه های رسمی مرزی بعد از درج در ویزا یا سند سفر وی که در حین ورود ممهور به مهر ورودی و در حین خروج ممهور به مهر خروجی باشد.
۲- افراد به وسیله ویزا های مختلفی میتوانند وارد اراضی جمهوری عراق شوند:
ویزا استاندارد یا عادی : این مجوّز به حامل خود این حق را می دهد که یک بار در مدت (۶۰) شصت روز از تاریخ اعطاء مجوّز به خاک جمهوری عراق وارد شود و در حدود مدت مذکور در عراق اقامت داشته باشد.
ویزا عبوری: حامل این مجوّز ، مجاز به ورود به خاک جمهوری عراق یک مرتبه در طول (۳۰) سی روز از تاریخ اعطای آن خواهد بود و می تواند حداکثر تا (۷) هفت روز در عراق اقامت داشته باشد.
ویزا عبوری بدون توقّف: این مجوّز به حامل آن این اجازه را می دهد تا ظرف مدّت ۳۰ روز از تاریخ صدور آن به مدّت ۳ روز تحت نظارت مقامات صالحه بدون وقفه و برای یک مرتبه از عراق عبور نماید.
ویزا زیارتی: این مجوّز به دارنده آن این حق را می دهد که ظرف مدّت (۹۰) نود روز از تاریخ اعطای آن یک بار وارد خاک جمهوری عراق شود و برای مدت (۳۰) سی روز در عراق اقامت داشته باشد. صاحب ویزا زیارتی حق کار در عراق اعم از معوّض و رایگان را نخواهد داشت.
ویزا مسافرتی: این مجوّز برای بازدید از مناطق گردشگری و مذهبی اعطاء می شود و به حامل آن اجازه داده می شود ظرف مهلت شصت روز ، در یک مرتبه به عراق وارد شود و مدّت یک ماه در عراق اقامت نماید. مجوّز با ضمانت موسسات، ارگان ها و شرکت های فعّال در زمینه گردشگری صادر می شود، دارنده ویزای مسافرتی حقّ کار در هیچ مکانی را نخواهد داشت. اگر سیاحت به صورت فردی یا خانوادگی باشد نیازی به ضمانت نخواهد بود.
ویزای خاص: با تصمیم وزیر کشور و با هماهنگی با وزیر امور خارجه جهت رعایت ملاحظات مربوط به اصل حسن نیت بین المللی اعطا و صادر می شود و دارنده آن میتواند مدت (۳۰) سی روز از تاریخ ورود در عراق اقامت داشته باشد.
ویزای اضطراری: توسط ضابط اقامت به یک خارجی که به قصد ورود به خاک جمهوری عراق از (گذرگاه رسمی) وارد می شود و فاقد هرگونه ویزای ورودی است ، اعطا می شود ، مشروط بر اینکه مستقیماً مدیرکل را از این امر مطلع نماید.
ویزای ورود شتابی(سریع): این مجوّز ورود ظرف مدّت یک روز اعطاء می گردد.
ویزای سیاسی: اعطای آن وفق دستورالعمل های وزیر امور خارجه با هماهنگی وزیر کشور ، مطابق با اصل متقابل تنظیم می شود.
ویزای دیپلماتیک: به افرادی که پاسپورت دیپلماتیک دارند طبق دستورالعمل های وزیر امور خارجه با هماهنگی وزیر کشور اعطا می شود.
ویزای خدمه : به افرادی که طبق دستورالعمل های وزیر امور خارجه با هماهنگی وزیر کشور یا هر کسی که به او اجازه می دهد پاسپورت خدمت، اعطا می شود.
خوانندگان محترم میتوانند در صورت داشتن مشکلاتی چون دیپورت از اداره اقامت عراق یا مقامات قضایی صالحه محترم جمهوری عراق برای رفع مشکل خود بدوا با منشی دکتر ربیعی و سپس با ایشان ارتباط برقرار فرمایند..
ثبت ديدگاه